علامه كشّى رجال‏شناس به نقل از صفوان بن مهران جمّال (يكى از اصحاب امام ابوالحسن موسى بن جعفر عليه  السلام  و شتربان بود كه شتران خود را جهت حمل و نقل بار و مسافر كرايه مى‏داد) آورده است كه گفت: وارد محضر امام ابوالحسن عليه  السلام  شدم، پس به من فرمود: اى صفوان! كارهاى توهمه ‏نيكو و پسنديده است، جز يك كارَت!

گفتم: قربانت شوم! كدام كار؟
فرمود: اينكه شترهاى خود را به هارون كرايه داده‏اى.
گفتم: واللَّه من كرايه ندادم كه با آن شرارت و سركشى كند، يا به دنبال‏ شكار و بيهوده‏گرى رود، بلكه كرايه دادم كه در راه رفتن به مكّه از آن‏استفاده كند، و از اينها گذشته من نه به سراغش مى‏روم، نه به همراهش،لكن غلامانِ خود را به دنبالش مى‏فرستم.
امام فرمود: اى صفوان! آيا كرايه‏اى برعهده هارون و دارو دسته‏اش‏ مى‏نهى؟
گفتم: بلى فدايت شوم!
فرمود: آيا دوست دارى زنده و باقى باشند تا برگردند و كرايه تو رابپردازند؟
گفتم: بلى.
فرمود: پس كسى كه دوست داشته باشد آنها باقى باشند، از آنها قلمداد گردد، وكسى كه از آنها باشد با همانها وارد آتش دوزخ خواهد شد.
صفوان گويد: همان موقع به راه افتادم و از دَم تا آخر همه شترها رافروختم و چون فروش شترها به آگاهى هارون رسيد مرا به نزد خود خواند و گفت: اى صفوان! شنيده‏ام شترهايت را فروخته‏اى؟
گفتم: آرى.
گفت: به چه علّت؟
گفتم: من پيرمرد شده‏ام و غلامان در كار خود سستى مى‏ورزند و اين ‏كار ديگر بدرد من نمى‏خورد.
هارون گفت: هيهات! هيهات! (يعنى اين مطلب به دور از واقعيت‏است)، من خود مى‏دانم چه كسى تو را بدين امر اشاره و مثلاً تحريك‏ نموده، همانا كه او موسى بن جعفر است.
گفتم: مرا با موسى بن جعفر چه كار است كه به خاطر او شترانم رابفروشم.
گفت: اين حرف را نزن كه به خدا سوگند اگر حسن سابقه و مقام ‏رفاقت نبود، هرآينه تو را مى‏كُشتَم.(184)
خوانندگان محترم بايد هرچه بيشتر دقّت كنند كه امام و حجّت خدا تا آن جا ساخت و سازش با ظلمه و اشرار و معاونت و همكارى با دستگاه‏هاى حكومتى باطل و برخلاف حقّ را منع مى‏فرمايد كه اجازه‏نمى‏دهد حتّى براى رفتنِ هارون و دارو دسته‏اش به خانه خدا و مكّه‏ معظّمه شتر به او كرايه داده شود.
و در توضيحِ علّتِ آن - با يك حسابِ مصطلحِ بين مردم كه مى‏گويند2*2=4، به وى مى‏فهماند كه چون علاقمند به زنده برگشتنِ هارون براى‏ پرداخت كرايه شتران هستى، جزو دارودسته او قلمداد مى‏شوى و با آنها محشور مى‏گردى.
اكنون مؤمنين هستند كه بايد خود متوجّه باشند به غير از مواردضرورى و اجبارى به هيچ عنوانى نمى‏توانند با دستگاه‏هاى باطل و برخلافِ حقّ همكارى و معاونت از خود نشان دهند، و گرنه بدون شكّ باهمانها محشور خواهند شد.
--------------------------------------

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: